قانون تو تنهايي من ا ست و تنهايي من قانون عشق
و عشق ارمغان دلدا دگيست و اين سر نوشت ساد گيست !
چه قانون عجيبي چه ارمغان نجيبي
و چه سر نو شت تلخ و غر يبي كه هر بار ستا ره هاي ز ندگي ات را
با د ستهاي خود را هي آسمان پر ستاره’ اميد كني
و خو د د ر تنهايي و سكوت با چشمهايي خيس از غرور
پيوند ستاره ها را به نظاره بنشيني و خاموش و بي صدا
به شادي ستاره هاي از تو گشته جدا دل خوش كني
و باز هم تو بماني و تنهايي و د وري
و با ز هم تو بماني و
يك عمر صبو ري .......!
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: